Bron: Maroela Media
De Basic Education Amendment Act (Bela) trekt ook internationale aandacht vanwege de impact die deze kan hebben op het Afrikaanse onderwijs.
Voor veel leden van de Afrikaanse gemeenschap, maar ook voor buitenlandse aanhangers van het Afrikaans, wordt de Bela Act gezien als een bedreiging voor het behoud van het Afrikaans als instructiemiddel en zelfs voor de cultuur van de Afrikaner gemeenschap.
Kristof Slagmulder, parlementslid uit het Vlaams Belang, uitte woensdag tijdens een parlementaire zitting in België zijn zorgen over de toekomst van het Afrikaans in Zuid-Afrika tegenover de minister-president van Vlaanderen, Matthias Diependaele; dit vooral omdat Vlaanderen en Zuid-Afrika sterke historische en taalkundige banden delen.
‘De Afrikanergemeenschap in Zuid-Afrika ervaart al enige tijd druk op haar taal en cultuur. Hoewel dit wordt ontkend, lijkt het erop dat de Zuid-Afrikaanse regering ook aandringt op het uitwissen van de Afrikaner-identiteit en de Afrikaanse taal.
“Ik ben twee keer in Zuid-Afrika geweest en heb het met eigen ogen gezien”, vertelde Slagmulder aan Diependaele.
‘De wijziging van de Bela-wet dreigt het Afrikaans als onderwijstaal in de toekomst onmogelijk te maken. Ik zag de protestactie van duizenden Afrikaners bij het Voortrekkermonument. Daarom heb ik beslist om de Vlaamse minister-president hierover te benaderen.”
Hij legde Diependaele verder uit dat de artikelen 4 en 5 van het wetsvoorstel de Zuid-Afrikaanse regering de macht geven om het taal- en toelatingsbeleid op scholen te bepalen.
“Dit roept zorgen op dat scholen gedwongen zouden kunnen worden hun huidige taalbeleid, dat mogelijk in het Afrikaans is, aan te passen; het zal uiteindelijk de toekomst van het Afrikaans als instructietaal in gevaar brengen.”
Voor Slagmulder en andere Europese bondgenoten van de Afrikaanssprekende gemeenschap is de kwestie van taalgevoelig onderwijs van fundamenteel belang.
“Als de Bela Act in zijn huidige vorm wordt aangenomen, vrezen veel Afrikaners en Afrikanerverenigingen dat dit het einde zal betekenen van bijna alle openbare Afrikaanse scholen, en zonder deze scholen zal het voor de Afrikaanse taalgemeenschap erg moeilijk zijn om te blijven bestaan. ”
Slagmulder zegt de ontwikkeling van de wet nauwlettend te hebben gevolgd en de Vlaamse minister-president regelmatig te hebben gevraagd naar de mogelijkheid om de steun van de Belgische en Vlaamse overheid voor Afrikaanse taal- en cultuurinitiatieven in Zuid-Afrika uit te breiden.
“Als lid van de commissie buitenlands beleid in het Vlaams Parlement volg ik al een tijdje de politiek en de media in Zuid-Afrika.
‘Ik heb verschillende vragen gesteld over de Afrikaner, zijn taal en zijn afkomst, maar ook over de boerderijmoorden in het land.
“Ik heb de vorige Vlaamse minister-president bijvoorbeeld een lijst bezorgd van vermoorde boeren en hun families in Zuid-Afrika. De lijst was 65 pagina’s lang.”
Slagmulder zegt dat het verlies van moedertaalonderwijs niet alleen het voortbestaan van een taal zal bedreigen, maar ook de culturele identiteit van de gemeenschap die die taal gebruikt in gevaar zal brengen.
“Minister-president, gaat u extra initiatieven ondernemen om het behoud van het Afrikaans op de agenda te zetten bij internationale taal- en cultuurorganisaties? Bent u bereid dit onderwerp onder de aandacht van de organisaties te brengen”, vroeg Slagmulder aan Diependaele.
Hij zegt dat Vlaanderen en Nederland historische en taalkundige banden delen met Zuid-Afrika en het Afrikaans.
‘Daarom denk ik dat er solidariteit moet zijn met de Afrikaanssprekende gemeenschap.
“Ook in Vlaanderen zijn er taalproblemen. Ik woon in de Denderstreek en ook het Nederlands verdwijnt door de toenemende verfransing. We ervaren ook veel druk om onze universiteiten verder te verengelsen.”
Slagmulder zegt dat hoewel de Bela-wet een Zuid-Afrikaanse wet is en geen invloed heeft in Vlaanderen, het hem om het principe gaat.
‘Een taalgemeenschap zal het moeilijk hebben om te overleven als haar kinderen niet langer onderwijs in hun moedertaal kunnen krijgen. In dit geval is het Afrikaans, dat door enkele miljoenen mensen wordt gesproken.”
Hij gelooft dat diplomatieke druk en internationaal bewustzijn tot op zekere hoogte kunnen bijdragen aan de bescherming van de rechten van Afrikaanse scholen en gemeenschappen.
“Vanuit Vlaanderen kunnen we in Zuid-Afrika niet zomaar de wet veranderen. Dat is zeker niet de bedoeling. Elk land maakt zijn eigen wetten. Maar dit betekent niet dat we, gezien onze historische banden, geen internationale aandacht kunnen trekken om het Afrikaans als volwaardige onderwijstaal te beschermen en te promoten.
“Ik hoop zeker dat er in de toekomst samenwerking komt tussen Vlaamse en Afrikaanse universiteiten zoals Akademia.
“De Vlaamse regering gaf eerder aan hier heel sympathiek naar te kijken, maar dan moet de vraag vanuit Zuid-Afrika gesteld worden. Het zou mooi zijn als er samengewerkt kan worden”, zegt Slagmulder.
